อันว่าความกรุณาปรานี
     จะมีใครบังคับก็หาไม่,
     หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ
     จากฟากฟ้าสุราสัยสู่แดนดิน:

เป็นสิ่งดีสองชั้น;  พลันปลื้มใจ
     แห่งผุ้ให้และผู้รับสมสวิล:
     เป็นกำลังเลิศพลังอื่นทั้งสิ้น:
     เจ้าแผ่นดินผู้ทรงพระกรุณา,

ประดุจทรงวราภรณ์สุนทรสวัสดิ์
     เรืองจรัสยิ่งมกุฎสุดสง่า;
     พระแสงทรงดำรงซึ่งอาชญา
     เหนือประชาพสกนิกร,

ประดับพระวรเดชวิเศษฤทธิ์
     ที่สถิตอานุภาพสโมสร;
     แต่การุณยธรรมสุนทร
     งามงอนกว่าพระแสงอันแรงฤทธิ์;

เสถียรในหฤทัยพระราชา,
     เป็นคุณของเทวาผู้มหิทธิ์;
     และราชาเทียมเทพอมฤต
     ยามบพิตรเผยแผ่พระกรุณา.