อันว่าความกรุณาปรานี
จะมีใครบังคับก็หาไม่,
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราสัยสู่แดนดิน:
เป็นสิ่งดีสองชั้น; พลันปลื้มใจ
แห่งผุ้ให้และผู้รับสมสวิล:
เป็นกำลังเลิศพลังอื่นทั้งสิ้น:
เจ้าแผ่นดินผู้ทรงพระกรุณา,
ประดุจทรงวราภรณ์สุนทรสวัสดิ์
เรืองจรัสยิ่งมกุฎสุดสง่า;
พระแสงทรงดำรงซึ่งอาชญา
เหนือประชาพสกนิกร,
ประดับพระวรเดชวิเศษฤทธิ์
ที่สถิตอานุภาพสโมสร;
แต่การุณยธรรมสุนทร
งามงอนกว่าพระแสงอันแรงฤทธิ์;
เสถียรในหฤทัยพระราชา,
เป็นคุณของเทวาผู้มหิทธิ์;
และราชาเทียมเทพอมฤต
ยามบพิตรเผยแผ่พระกรุณา.