: : : แต่งคำประพันธ์จากภาพ : : :
สำนวนที่ ๑
๏ เด็กน้อยนั่งกวักแกว่ง ชิงช้า
พี่เห็นแล้วอุรา เศร้าหมอง
กลัวจะตกหล่นมา บาดเจ็บ ตัวแฮ
จึงร้องบอกกับน้อง รีบหยุดแกว่งแรง
ด.ญ.ทิพย์ภากร เจริญ ม.๓/๘ ๒/๒๕๔๙
สำนวนที่ ๒
๏ เด็กเล่นชิงช้าสูง พาเสียว
กวัดแกว่งเพียงคนเดียว สูงลิ่ว
คนเดินไปมาเหลียว มองดู ตกใจ
ได้แต่ยืนยกนิ้ว ชี้ให้เพื่อนดู
ด.ญ.สมศรี ปรางอยู่ ม.๓/๘ ๒/๒๕๔๙
สำนวนที่ ๓
๏ ชิงช้าไกวเล่นซ้ำ หนักหนา
เธอนั่งแกว่งไปมา นั่งยิ้ม
เขายืนมองชิงช้า กับเพื่อน
พูดคุยกันหงุมหงิม อยากเล่นชิงช้า
ด.ช.สราวุธ พรมศร ม.๓/๕ ๒/๒๕๔๙
สำนวนที่ ๔
๏ เด็กน้อยหนอเด็กน้อย ต่างมอง ดูเฮย
ริษยาคอยมองจ้อง อยากเหล้น
ชิงช้าแกว่งไวว่อง ลู่ลม
เล่นแต่เช้ายันเย็น ไม่เลิกสักที
น.ส.สุภัทรา ธงขาว ม.๔/๓ ๒/๒๕๔๙
สำนวนที่ ๕
๏ เด็กหญิงเล่นชิงช้า คนเดียว
นั่งเล่นอยู่โดดเดี่ยว เย็นย่ำ
เพื่อนเกลอได้แต่เหลียว ยืนคอย เบื่อหน่าย
ในใจเฝ้าร้องร่ำ อยากเล่นชิงช้า
นายณัฐสิทธิ์ ผาสุขถิน ม.๔/๓ ๒/๒๕๔๙
สำนวนที่ ๖
๏ เด็กชายมองชิงช้า แกว่งไกว
เธอยื่นขาออกไป ร่ำร้อง
เขาหญิงมองยิ้มให้ เห็นเธอ ยิ้มตอบ
เราแค่ได้แต่จ้อง อยากเหล้นชิงช้า
นายธรรมนูญ เถื่อนวงศ์ ม.๔/๓ ๒/๒๕๔๙