|
ความหวังที่ตั้งใจคอย |
ปี พ.ศ.๒๔๘๒ ได้ย่างเข้ามา พร้อมกับนำความปีติยินดีมาให้ชาวพี่น้องคลองพระราม และบรรดาชาวสาขลา นาเกลือทั้งหลาย ข่าวดีและข่าวเด่นที่ทุกคนพรกันโจทก์จันไปว่า ทางรัฐบาลท่านจะทำการขุดคลองผ่านมาในเขตบริเวณตำบลเหล่านี้ เพราะตามทางสำรวจภายในที่บริเวณตำบลเหล่านี้ยังขาดการดูแล รกร้างว่างเปล่าอีกมากหลายร้อยหลายพันไร่ ซึ่งยังไม่มีผู้จับจองถือเป็นกรรมสิทธิ์ทำมาหากินให้เป็นประโยชน์ โดยปล่อยทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่ทำให้เสียประโยชน์ ถึงรายได้ของประเทศชาติปีหนึ่งหลายสิบล้านบาทโดยใช่เหตุ เมื่อทางรัฐบาลเห็นความเจริญซึ่งผลประโยชน์ในอันจะได้เกิดจากในเนื้อที่เหล่านั้น จึงมอบงานให้กรมสรรพสามิตเป็นผู้จัดวางโครงการบูรณะปรับปรุงความเจริญ คือคิดหาทางน้ำจืดเข้ามาในบริเวณที่เหล่านี้ให้เหมะแก่การทำ "กสิกรรม" ต่างๆ มีไร่นาตลอดถึงสวนเป็นต้น และทางภาคริมชายทะเลก็คงเหลือไว้ให้ทำนาเกลือตามปรกติอย่างเดิม....
ฉะนั้นป่าดงอันมหึมาหนาทึบ อันปกคลุมด้วยดงแสมและป่าจากและไม้นานาชนิด อันสัตว์ทั้งหลายเคยอาศัยอยู่อย่างสำราญ ได้ถูกโค่นลงอย่างรวดเร็ว จนกลายเป็นทุ่งกว้างเวิ้งว้างยาวสุดสายตา ด้วยน้ำมือบรรดาท่านทั้งหลาย ที่อยู่ในแถบถิ่นตำบลนี้ อันที่เคยไม่มีราคาก็กลับมีราคาขึ้น ถึงกับทำการซื้อขายกันโดยราคาแพงๆ.... แล้วการทำนาก็ถูกยึดเป็นอาชีพสำคัญของคนทั่วไป เขาทั้งหลายจะพากันขุดร่องปร้องคัน เพื่อทำทางน้ำเข้าออกให้สะดวกแก่การเพาะปลูกต้นข้าว และเริ่มลงมือทำนาในต้นฤดูฝนในเดือนพฤษภาคม เพื่อจัดสถานที่นาให้เสมอ ไม่ให้ลุ่มๆ ดอนๆ ถ่ายน้ำจืดล้างพื้นนาให้สนิทหายเค็ม....
....นี่คือประโยชน์ที่ชาวคลองพระราม มีส่วนได้รับผลจากการขุดคลองสรรพสามิตนี้ แต่โดยมากทุกคนเรียกกันติดปากว่า คลองใหม่ จนทุกวันนี้.... และเดี๋ยวนี้ทางรัฐบาลก็ได้ตัดถนนหลวงมาจากกรุงเทพฯ อีกสายหนึ่ง ได้สร้างสพานทางรถข้ามที่ปากคลองสรรพสามิต แล้วเสร็จเมื่อปี พ.ศ.๒๔๙๕ นี้....
ญ. นพรัตน์วัฒน (ทับทิม)
|
 
กลับสู่เนื้อหาส่วนบน
|